Monique Oostvogels, regionale belangenbehartiger West-Brabant, ZLTO
“Ik merk dat we vaak goed in gesprek zijn, dat we ook echt wel ons best doen om elkaar te vinden, maar dat het uiteindelijk toch niet van de grond komt. Bijvoorbeeld omdat we het lastig vinden iets nieuws te proberen, zeker als we niet zeker weten dat het ook echt gaat lukken.
Ik maak dat onder andere mee bij de Gebiedsgerichte Aanpakken (GGA). Omdat dat grote en vaak ook ingewikkelde processen zijn, loop je het risico dat je blijft hangen in overlegtafels – en de energie wegzakt.
De wil om met elkaar aan de slag te gaan is er, maar hoe complexer het vraagstuk is hoe moeilijker dan wordt. Zeker bij een GGA. Als je die van de grond wilt trekken, móet je dat zo integraal mogelijk doen en wordt het meteen ook groot.
Daarom is het soms beter te beginnen in gebieden waar de opgaven misschien wel iets minder urgent zijn, maar waar wel meer energie zit. Dat zien we vaak ook terug bij onze achterban. Die projecten komen eerder en gemakkelijker tot stand.
#ikroeimee is een interessant initiatief. De bijeenkomst van 16 januari heeft ook weer laten zien hoe belangrijk het is dat je met elkaar in gesprek gaat. Dat je durft een stap vooruit te zetten. Soms is dat ook spannend, maar het mooie van bijeenkomsten als deze is dat je anderen spreekt die dat gevoel herkennen en die je helpen om die spanning juist te omarmen. Dat is nodig om verandering tot stand te brengen.”
